Na lang kwakkelen in de SEH...

40 dagen gehad en nog 33 te gaan..

Na een week weinig spanning was het weer tijd voor wat avontuur!

We vermaken ons prima hier, en kunnen wel wennen aan de “Curaçaose way of life”! Anderzijds maken we nog vaak genoeg dingen mee, waar niet aan te wennen valt; de fluitende om aandacht schreeuwende mensen, de chollers, het zweten én soms ook het verkeer!

Afgelopen week begon rustig met twee dagen in en rondom het huis en de achtertuin. Aangezien Mabel al enkele dagen te maken heeft met een zere voet en Puck al langere tijd kwakkelt met een kleine griep, hebben we besloten om deze week weinig te stappen en veel rust te nemen.
Om deze week ook nog te genieten van de vrije tijd zijn we dinsdagavond samen met drie meiden naar de bioscoop gegaan. Hier kan je op dinsdag en woensdag voor 7,50 gulden naar de bioscoop.. dat betekent ongeveer 3,50. Daar koop je in Nederland nog geen cola voor!

De volgende dag hadden we een afspraak bij de huisarts en met de opdrachtgever in het Dolphin Suites over de voortgang van ons project. SPANNEND!

Wat betreft het project trouwens, ondanks dat we het er weinig over hebben gaat dit allemaal de goede kant op. Al vanaf het begin van onze minorperiode streven we ernaar zo vroeg mogelijk klaar te zijn.. Enne, nog even en dan zijn we klaar.

Na een positief gesprek met de opdrachtgever was het tijd om op zoek te gaan naar de huisartsenpraktijk. Fijn.. Ver weg, zonder enig richtingsgevoel..
Vanmorgen toch maar een afspraak gemaakt bij de huisarts aangezien het trauma al 2 weken eerder gebeurd was.
Eenmaal strompelend aangekomen bij de huisartsenpraktijk kwamen we aan bij een Nederlandse man, wat voor Mab een opluchting was. De huisarts keek, voelde en vroeg wat dingen, waarna hij al snel met de conclusie kwam dat er z.s.m. een röntgenfoto gemaakt moest worden. De huisarts verdacht een fractuur van de voet óf artritis, ookwel gewrichtsontsteking. JAKKES!
Om de pijn wat dragelijker te maken schreef de huisarts wat medicijnen voor.

Enfin.. Onderweg naar huis nam de pijn alsmaar toe.. Mabel besloot om naar haar bed te gaan.. terwijl Puck gezellig met vier andere meiden naar Renaissance ging om daar te shoppen en te genieten van de Starbucks. SHOPAHOLIC!

Na anderhalf uur tobben, bikkelen, whatsappen met het thuisfront, schreeuwen en gillen tegen de pijn was verbetering ver te zoeken en werd de pijn te ondraaglijk. Shit.. daar sta je dan 12.160 kilometer weg van Nederland zonder je ouders. HELP!
Na overleg met medehuisgenoten en studenten, en op aanvraag van Mabel besloten om de SEH te bellen en te vragen of wij als een speer konden komen. Na veel telefoontjes, gedoe, gezeur en uiteindelijk een uur verder mochten we dan toch komen om een röntgenfoto te laten maken.

Wat een ziekenhuis hier, we bleven onze ogen uitkijken, wat een omgang! Privacy.. De ene aangedane patiënt na de andere aangedane patiënt kregen we ons voorgeschoteld. Terwijl Mabel in een rolstoel werd geduwd, mocht Puck de inschrijving regelen.
Ondertussen fluisteren verschillende bewakers en medewerkers met elkaar; kijken ze je aan alsof je de koningin bent en komen ze er ook nog even gezellig bij zitten. Na ongeveer 1 uur wachten werden we door een administratief medewerkster meegenomen naar een kamer. Hier werden we opgewacht door 2 medewerkers die eerst geïrriteerd werden over het feit dat wij hier waren, omdat dit qua prijs niet te betalen was voor ons. Pfff.. kon er ook nog wel bij.

Na de röntgenfoto’s kregen we te horen dat er niks aan de hand was. Nee.. was dat achteraf maar zo. Helaas Puck keek mee op de foto’s en zag hier toch een afwijking. BELACHELIJK! Tja.. na overleg met drie andere medewerkers was de conclusie dan ook: een kleine fractuur én een flinke kneuzing rijker. FIJN! Zonder Puck had ik dus doorgelopen met deze pijn!!! Uiteindelijk verlieten we na ongeveer 2,5 uur het ziekenhuis met een gipsspalk, wat ervaringen rijker & wat guldens armer.

Donderdag uitgeslapen om vervolgens naar een afspraak met Alton Paas te gaan. Alton; een 22 jarige jongen die 6 jaar geleden een ongeluk heeft doorgemaakt en sindsdien door een dwarslaesie rolstoelafhankelijk is.
’s Avonds hebben we na haar ongeveer 2 maanden niet te hebben gezien, nog even kunnen Skypen met ons lieve vriendin Tess. Om goed tot rust te komen, en de afgelopen dagen even te laten bezinken zijn we vervolgens vroeg naar bed gegaan.

De volgende dag vertrokken we om 11.00AM met huisgenoten Leon & Enzo naar het Westpunt, om hier te genieten van wat mooie stranden. Helaas, het regende wat ervoor zorgde dat we al snel weer in de auto zaten. Maar ja, zo hard als dat het het ene moment regent, zo fel als dat de zon ineens kan schijnen. Over wisselvalligheid gesproken.. Wanneer het hier even regent lopen de slecht onderhouden straten van Curaçao direct onder.. .

Na nog geen 5 minuten scheen de zon waardoor wij als echte Hollanders direct naar het eerstvolgende strand gingen om te genieten van de felle, brandende zon. Pff.. dat valt nog flink tegen met gips & krukken. Vanwege nekproblemen, de brandende zon en geen doen met krukken alweer snel naar Punda vertrokken om hier nog even te genieten in de tuin.
’s Avonds hebben we nog even genoten van live muziek bij Rock Beach. LEUK!

De zaterdag doorgebracht in 30 graden in de achtertuin. Deze dag eigenlijk vrijwel niks anders uitgespookt dan slapen, eten, een film kijken en genoten van de zon. HEERLIJK!

Vandaag staat er niks op de planning.. HOPI BON! In de avond gaan we nog even wat aan school werken, zodat we het concept fase op kunnen sturen naar de beoordelaar. Het einde is in zicht!! SPANNEND!

Ohja.. al ongeveer een week worden we lekker gemaakt met verhalen en foto’s omtrent Kerst. Nog maar 4 dagen en dan is het zover.. helaas geen kerstboom, geen feestmaaltijd, geen hamburgers en balletjes van oma, geen Bonaire & geen familie..
De plannen voor kerst zijn voor ons nog niet helemaal rond. Het enige wat vast staat is; SKYPEN met de familie in Nederland. YES!!! Verder is het idee om samen met vier andere meiden te koken, te genieten en er twee gezellige dagen van te maken. Ook niet verkeerd natuurlijk;)

HAPPY HOLIDAYS, MERRY CHRISTMAS AND A HAPPY 2015!!!

Liefs,

De tweeling